موسسه ماد دانش پژوهان

 در حال حاضر بسیاری از دانش آموزان دبیرستانی در آمریکا که قصد دارند وارد دانشگاه و محیط آکادمیک شوند، سعی می کنند نمره بالایی در آزمون ست (SAT) بدست آورند تا از این طریق بتوانند شانس خودشان را برای دریافت پذیرش و بورسیه تحصیلی افزایش دهند. همانطور که میدانید مقاطع پایین تر آکادمیک در کشورهای اروپایی و آمریکا طرفداران بیشتری دارن و در نهایت رقابت نیز برای کسب آنها بیشتر است.

برای مثال رقابت و کسب سهمیه در مقاطع کارشناسی به مراتب بالاتر از کارشناسی ارشد و و نهایتا دکتری است. آزمون ست (SAT) نیز همانند آزمون GRE به دو فرمت مختلف یعنی عمومی (General) و موضوعی (Subject) برگزار می شود که متقاضیان پذیرش در مقاطع لیسانس و بالاتر معمولا در آزمون موضوعی یا SAT Subject شرکت می کنند.

بسیاری آزمون ست (SAT) را معادل تست هوش در ارتش آمریکا می دانند و باور دارند این آزمون اساسا برگرفته از طرح و فرمت آزمون آیکیو در ارتش ایالات متحده آمریکا است. با وجود اینکه این آزمون در سال 1926 طراحی و ارائه شد اما همچنان محبوبیت و مقبولیت لازم را در بین جوامع دانشگاهی نداشت تا اینکه در سال 1933 برای اولین بار توسط ریاست دانشگاه هاروارد معرفی گردیده و معیاری برای ورود به مقاطع بالاتر قرار گرفت.

پس از آن آزمون ست (SAT) در آمریکا هر روز در دانشگاه ها و مراکز بیشتری مورد استفاده قرار گرفت.

در حال حاضر ثبت نام و شرکت در آزمون ست (SAT) هیچگونه محدودیتی برای افراد بالای 16 سال ندارد و این افراد در صورت داشتن پاسپورت معتبر می توانند در آزمون ثبت نام کرده و شرکت کنند. آزمون ست (SAT) بر خلاف آزمون تافل یا آیلتس تنها یک آزمون سنجش مهارت زبان انگلیسی نیست بلکه این آزمون هوش و استعداد تحصیلی، توانایی محاسباتی و درک مطلب را در متقاضیان بررسی و ارزیابی می کند.

برای ثبت نام در آزمون ست (SAT) می بایست در مرحله اول به وبسایت (www.collegeboard.org) مراجعه کرده و در قسمت بالا سمت راست بر روی گزینه ثبت نام (Register) کلیک نمایید. سپس در مرحله بعد با وارد کردن نام و نام خانوادگی و آدرس ایمیل و سایر مشخصات یک حساب کاربری به نام خودتان ایجاد کنید. در آخرین مرحله پس از پرداخت هزینه می توانید مرکز آزمون مورد نظرتان را انتخاب کرده و در ساعت و زمان مقرر در امتحان شرکت کنید.

به یاد داشته باشید که به دلایل تحریم متاسفانه آزمون ست (SAT) مشابه بسیاری دیگر از آزمونهای بین المللی GMAT ،IMAT و غیره در ایران برگزار نمیشوند و شما پس از ثبت نام می بایست به یکی از کشورهای همسایه مانند ترکیه، ارمنستان، امارات و یا سایر کشورها سفر کنید. این آزمون از سه بخش اصلی مهارت خواندن (Reading)، ریاضیات (Math) و مهارت نگارشی (Writing) تشکیل شده است که دو بخش اول هر کدام امتیازی بین 20 تا 800 داشته و بخش آخر نمره 1-6 دریافت می کند.

شما می بایست حداقل 30 دقیقه قبل از شروع آزمون در محل برگزاری امتحان حضور داشته باشید و اجازه استفاده از هیچگونه وسیله الکترونیکی، ماشین حساب، ساعت مچی، گوشی، دیکشنری و یا غیره را نخواهید داشت.

آزمون ست (SAT) در داخل آمریکا سالانه 7 مرتبه در ماه های مرتبط به زمان شروع پذیرش تحصیلی (آگوست، اکتبر، نوامبر، مارس، می و ژوئن) برگزار شده و در خارج از آمریکا برای دانشجویان بین المللی 4 بار در سال در ماه های (اکتبر، دسامبر، مارس و می) برگزار خواهد شد.

اولین بخش از آزمون مربوط به مهارت خواندن (Reading) است که به عنوان درک مطلب نیز شناخته می شود. این بخش از آزمون ست (SAT) مجموعا 52 سوال را شامل می شود که ترکیبی از سوالات تشریحی و تستی است و البته تعداد سوالات تستی آن بیشتر است.

تعداد 5 متن درک مطلب برای این بخش در نظر گرفته شده است که مجموعا زمان 65 دقیقه برای پاسخگویی به سوالات این بخش در نظر گرفته شده است. نمره مربوط به مهارت خواندن یا همان درک مطلب در آزمون ست (SAT) بین 200 تا 800 است که به صورت میانگین نمره داوطلبان 497 است.

لازم به ذکر است بر خلاف برخی از امتحانات داخلی، آزمون ست (SAT) به گونه ای طراحی شده است که پاسخ های اشتباه هیچگونه نمره منفی را برای داوطلب به همراه ندارد.

دومین بخش از آزمون ست (SAT) به ریاضیات، جبر، توانایی حل مسئله و تجزیه و تحلیل اطلاعات مربوط است. تعداد کل سوالات این بخش 45 سوال است که مدت زمان پاسخگویی به آنها 80 دقیقه است. تعداد 20 سوال از این بخش به گونه ای است که نیاز به استفاده از ماشین حساب ندارد و در مابقی سوالات می توانید از ماشین حساب برای محاسبات استفاده کنید.

برای پاسخگویی به سوالات بدون نیاز به ماشین حساب 25 دقیقه و برای سوالات نیازمند به ماشین حساب 55 دقیقه زمان خواهید داشت. این بخش نیز همانند بخش قبلی هیچگونه نمره منفی برای پاسخ های اشتباه لحاظ نمی شود.

سومین و آخرین بخش از آزمون ست (SAT) مربوط به Writing یا مهارت نگارش است که شما می بایست یک متن از مقاله را مطالعه کرده، محتوای آن را درک کرده و آن را تکمیل کنید.

این بخش از آزمون معمولا اختیاری است اما بسیاری از مراکز آموزشی برتر آمریکا به نمرات این قسمت اهمیت زیادی می دهند چرا که داشتن دانش نگارش و چگونگی تکمیل کردن یک تحقیق و پژوهش در محیط آکادمیک ضروری است. مدت زمان پاسخگویی به این بخش نیز 50 دقیقه است که اطلاعات آن توسط دو مصحح مستقل بررسی شده و نمره آن اختصاص داده می شود. به طور معمول کسب نمره بالای 5 برای بسیاری از دانشگاه ها قابل قبول است.

توجه داشته باشید که این آزمون قبول یا رد شدن ندارد بلکه نمره قبولی آن به دانشگاه مورد نظرتان بستگی دارد. بالاترین نمره ای که می توانید در آزمون ست (SAT) کسب کنید، نمره 1600 است که یک نمره بسیار عالی محسوب شده و شانس پذیرش شما از هر دانشگاه سطح اول آمریکا را بالا می برد. اما کسب نمره کامل کار بسیار دشواری بوده و معمولا علاوه بر مهارت تحصیلی بسیار بالا به دانش لغوی، ریاضی و نگارشی بالایی نیازمند است.

اگر برای یک دانشگاه یا موسسه آموزشی سطح بالا در آمریکا اپلای می کنید نمره 1000 و یا بالاتر می تواند شانس پذیرش خوبی برای شما فراهم کند اما با داشتن نمره 800 نیز میتوانید تا حدی به اهداف مورد نظرتان دست پیدا کنید. مهلت اعتبار برخی آزمون های بین المللی 5 ساله و برخی دیگر 2 ساله است.

آزمون ست (SAT) از جمله آزمون هایی است که مهلت اعتبار آن 2 ساله بوده و بعد از اتمام آن می بایست مجددا ثبت نام کرده و امتحان جدیدی بدهید. دلیل اصلی آن امکان تغییر در طراحی آزمون و فرار بودن زبان انگلیسی است.

هزینه برگزاری این آزمون نیز با توجه به نوع، محل و کیفیت مرکز آزمون ست (SAT) متفاوت خواهد بود ولی به طور کلی هزینه دو بخش ریاضیات (Math) و مهارت خواندن (Reading) معادل 47 دلار است.

همانطور که پیشتر بیان کردیم بخش سوم یا مهارت نگارش (Writing) نیز اختیاری است و در صورت تمایل می توانید ک هزینه اضافی معادل 65 دلار پرداخت کنید. فرآیند ثبت نام شما می بایست حداکثر 4 هفته قبل از شروع آزمون پرداخت شده باشد و در صورت پرداخت دیرتر یک جریمه 30 دلاری نیز به مبالغ بالا اضافه خواهد شد.

در برخی مواقع ممکن است به دلیل مشکلات شخصی قصد تغییر زمان یا محل برگزاری آزمون ست (SAT) را داشته باشید.

در این حالت می بایست یک مبلغ 30 دلار دیگر نیز به عنوان هزینه تغییر در برنامه پرداخت کنید.

در حال حاضر منابع و سایت های بسیاری هستند که فایل های آموزشی آزمون ست (SAT) را در اختیار داوطلبان قرار می دهند. اما یکی از بهترین روش های آماده سازی برای آزمون، تمرین کردن نمونه سوالات و قرار گرفتن در محسط مشابه آزمون اصلی است.

شما می توانید از سایت هایی مانند Khan Academy, The Princeton Review, PrepScholar, CollegeVine, Magoosh, Kaplan, Private Prep برای تمرین در فرمت آنلاین استفاده کنید.

همانطور که بیان کردیم این آزمون یکی از مهمترین مدارک برای اپلای و پذیرش تحصیلی خصوصا در کشور آمریکا و در مقطع کارشناسی است. با کسب یک نمره قابل قبول و مطلوب در این آزمون می توانید از برترین دانشگاه های آمریکا پذیرش به همراه بورسیه تحصیلی کسب کنید.

این آزمون نیز مانند آیلتس به دو نوع آکادمیک و عمومی (General and Academic) تقسیم می شود. این آزمون نیز همانند آزمون GMAT توسط موسسه GMAC با همکاری سازمان پیرسون که ناشر کتاب LONGMAN است برگزار می شود. نمرات این آزمون نیز بر اساس استانداردهای تعریف شده ای با نام CEFR تعیین می‌شوند.

آزمون پی تی ای (PTE) نیز شامل چهار بخش اصلی است که عبارتند از مکالمه (Speaking)، نگارش (writing)، خواندن (Reading) و شنیداری (Listening). این آزمون در 3 ساعت در مراکز تعیین شده از طرف موسسه پیرسون برگزار می شود.

بخش اسپیکینگ و نگارش (Speaking and Writing): این بخش از آزمون پی تی ای (PTE) بین 77 تا 93 دقیقه زمان نیاز دارد و شما می بایست به سوالات اسپیکینگ و نگارش به صورت همزمان پاسخ دهید. برای بخش اسپیکینگ می بایست موارد زیر را انجام دهید. ابتدا باید به صورت مقدماتی و به زبان انگلیسی خودتان را معرفی کنید. در مرحله بعد یک متن به شما داده می شود که می بایست آن را با تلفظ صحیح انگلیسی و با صدای بلند بخوانید.

در بخش بعدی باید یک جمله را به خاطر سپرده و آن را تکرار کنید. از جمله فعالیت های مرتبط با بخش اسپیکینگ، توضیح و تفسیر یک تصویر است که به شما یک تصویر مثلا یک نقاش در حال رنگ کردن ساختمان را نشان می دهند و از شما می خواهند با جزئیات آن را توضیح دهید. همچنین شما باید به یک لکچر گوش دهید و آن را با جزئیات همانطور که شنیده ای تکرار کنید و در نهایت به چند سوال انگلیسی پاسخ دهید.

اما برای بخش نگارش باید دو تسک را انجام دهید. تسک اول این است که باید یک متن تقریبا 500 تا 600 کلمه ای را خلاصه کنید که زمان مورد نیاز برای نگارش متن خلاصه تقریبا 10 دقیقه است و تسک دوم نوشتن انشاء در مورد یک موضوع عمومی است که باید در مدت زمان 20 دقیقه انجام شود.

بخش خواندن (Reading): این بخش از آزمون پی تی ای (PTE) بین 32-41 دقیقه زمان می برد که داوطلب باید به چندین سوال با فرمت های مختلف پاسخ دهد. اولین شکل از سوالات بخش خواندن مربوط به پر کردن جاهای خالی است. داوطلب باید با توجه به متن مورد نظر، جاهای خالی را در سوالات پر کند.

دومین نوع سوالات این بخش چندگزینه ای هستند، بدین معنا که شما باید از میان گزینه های مختلف دو یا چند گزینه را انتخاب کنید. سومین فرم از سوالات این بخش رتبه بندی یا دسته بندی نام دارند. در این نوع از سوالات یک ترتیب تاریخی و زمانی از یک رویداد بیان شده و از شما خواسته می شود به همان ترتیبی که بیان شده است آن را مرتب کنید. لازم به ذکر است که برای این بخش یک زمان 10 دقیقه ای استراحت در نظر گرفته می شود که کاملا اختیاری است.

بخش شنیداری (Listening): بخش لیسنینگ یا شنیداری در آزمون پی تی ای (PTE) حدودا 45-57 دقیقه است و سوالات آن مانند بخش قبلی چندین شکل مختلف را شامل می شود. خلاصه سازی یکی از اشکال سوالات این بخش است که از شما خواسته می شود لکچری که شنیده اید را خلاصه کنید. پر کردن جاهای خالی و سوالات چند گزینه ای نیز می شود.

در حال حاضر آزمون پی تی ای (PTE) به یکی از محبوبترین آزمون ها برای گرفتن پذیرش تحصیلی تبدیل شده است چرا که سطح آسانتری داشته و مورد تایید بسیاری از دانشگاه ها و مراکز آموزشی است. متاسفانه این آزمون نیز همانند آزمون جی مت در ایران برگزار نمی شود و برای شرکت در آن می بایست به کشورهای همسایه مراجعه کنید.

هزینه این آزمون در کشور ترکیه 800 لیر، در امارات 999 درهم، آذربایجان 170 دلار، عراق 217 دلار، اردن 181 دلار، مصر 150 دلار، عمان 222 دلار، عربستان 270 دلار است.

برای ثبت نام در این آزمون باید به سایت www.pearson.com مراجعه کنید. نمره این آزمون بین 10-90 است که نمره 50 آن معادل 6 آیلتس و نمره 65 آن معادل 7 آیلتس شناخته می شود. مدرک آزمون پی تی ای (PTE) همانند تافل و آیلتس 2 سال اعتبار داشته و در صورت اتمام آن باید مجددا اقدام به ثبت نام کنید.

https://www.goftino.com/c/V8gUw6

گفتگوی بر خط (آنلاین)-همین الان سفارش دهید.

چگونه محتوای پایان نامه را بهبود ببخشیم؟

یکی از فرآیندهای علمی که معمولا در مسیر نگارش پایان نامه بارها و بارها ممکن است با آن دست و پنجه نرم کنید مربوط به اصلاح و بهبود محتوای پایان نامه است. زمانی که دانشجو پروپوزال را تصویب می کند در انتهای آن یک جدول زمانبندی مربوط به تکمیل مرحله به مرحله پایان نامه ارائه می کند که شخص باید در انتهای مدت زمان تعیین شده، پروژه خود را تحویل اساتید راهنما و مشاور دهد. بعد از اخذ تاییده می تواند مرحله بعد یعنی نگارش بخش های دیگر پایان نامه را بر اساس نظر اساتید آغاز کند. اما همواره مسیر به این سادگی نخواهد بود و معمولا زمان زیادی صرف اصلاحات و تقویت هر بخش می شود. معمولا زمانی که دانشجویان پس از زمان تعیین شده بخش مورد نظر را سابمیت میکنند، اساتید آن را بررسی کرده و نکاتی را در جهت اصلاح، تعدیل، بهبود و تقویت محتوا ارائه می کنند که ممکن است زمان زیادی را به خودشان اختصاص دهند. برای اینکه بتوانید محتوای پایان نامه خودتان را در بخش های مختلف بهبود داده و تقویت کنید نیاز است که فاکتورهای زیر را رعایت نمایید:

1. استفاده از منابع معتبر و جدید: یکی از اولین و مهمترین فاکتورها در فرآیند تقویت و بهبود محتوای پایان نامه استفاده از منابع معتبر و به روز در زمان نگارش است. اساتید معمولا زمانی که ادبیات موضوع تحقیق شما را مورد بررسی قرار می دهند سعی میکنند محتوای آن را از نظر به روز بودن و کیفیت منابع مورد استفاده ارزیابی کنند. چنانچه منابع قدیمی در پایان نامه استفاده کرده باشید مشکل عدم انطباق با دستاوردهای جدید به آن اطلاق می شود. بدین معنا که دانش شما در مورد موضوع تحقیق منطبق بر آخرین نتایج و دستاوردهای موجود در جامعه علمی نیست و بنابراین نمیتوانید تسلط مناسبی بر موضوع داشته، فاکتورها و عوامل تاثیرگذار بر آن را شناسایی کنید و نتایج کاربردی بدست آورید. مشکل دیگری که فرآیند بهبود و تقویت پایان نامه را ضروری میکند استفاده از منابع نامعتبر است. زمانی که بیشتر رفرنس های استفاده شده در متن پایان نامه مربوط به ژورنال ها یا مقالات سطح پایین یا نه چندان معتبر باشند در نهایت موجب می شود که کیفیت و اعتبار پژوهش شما کاسته شده و نیاز به اصلاح پیدا کند. 

2. نکته برداری در زمان نگارش پایان نامه: در زمان نگارش پایان نامه ممکن است با مواردی روبرو شوید که برای شما ایجاد ابهام کرده و درک موضوع را برایتان دشوار کند. به سادگی از کنار آنها عبور نکنید چرا که ممکن است بعدها در زمان ارزیابی توسط اساتید و یا جلسه دفاع برای شما مشکلساز شده و اصلاحات عمده ای را به همراه داشته باشد. سعی کنید همواره نکات کلیدی و بعضا مبهم در فرآیند نگارش را یادداشت کرده و در اولین فرصت از طریق اساتید به دنبال بررسی بیشتر آنها باشید. این نکات کلیدی می توانند درک شما از موضوع تحقیق را افزایش داده، کیفیت پایان نامه را بهبود بخشیده و نیاز به اصلاحات را به شکل قابل ملاحظه ای کم کنند. 

3. نگارش هر بخش مبتنی بر اساتانداردهای محتوایی موجود: در زمان نگارش پایان نامه یک فرمت استاندارد برای قالب پایان نامه و یک فرمت استاندارد برای نوع محتوا تهیه کنید تا بتوانید بر اساس یک روند ثابت و درست فرآیند نگارش را آغاز نمایید. به طور کلی داشتن یک قالب استاندارد و مورد تایید دانشگاه به شما کمک می کند که مسیر نگارش را به درستی انجام داده و زمان زیادی را صرف اصلاح و یا تقویت پایان نامه نکنید.

4. نگارش در چارچوب پژوهش: یکی دیگر از مشکلات عمده که نیاز به اصلاح را در پایان نامه ضروری می کند، خارج از چارچوب و غیر مرتبط نوشتن محتوا است. این اتفاق زمانی رخ می دهد که شما تسلط چندانی به موضوع تحقیق ندارید و سعی میکنید موارد زیادی را در ارتباط با موضوع در داخل پایان نامه گنجانده و آن را در ظاهر کامل نشان بدهید. محتوای اضافی، غیرمرتبط به موضوع تحقیق و خارج از چارچوب تاثیر منفی زیادی بر کیفیت پایان نامه داشته و در فرآیند اصلاح و تقویت پایان نامه ضروری است که تمامی این موارد را حذف کنید. 

5. وجود انسجام ساختاری: وجود انسجام ساختاری به ذهن خواننده کمک می کند که در راستای مفاهیم ارائه شده توسط نویسنده پیش رفته و در زمان مطالعه دچار سردرگمی نشود. عدم وجود انسجام ساختاری زمانی رخ می دهد که مفاهیم مختلف بدون ارتباط مفهومی و معنایی به یکدیگر به صورت پی در پی آورده شده و ذهن مخاطب را مغشوش می کنند. این مشکل نیز یکی از اصلی ترین مواردی است که باید در زمان اصلاح و تقویت پایان نامه مورد بررسی قرار بگیرد.

‌‌فرآیند پذیرش و چاپ مقالات علمی یک فرآیند بسیار پیچیده و زمان‌بر است که در حد نگارش و آماده سازی مقاله سخت و دشوار است. فرض کنید به عنوان یک پژوهشگر زمان و هزینه بسیار زیادی را صرف نگارش یک تحقیق علمی، یافتن منابع به روز و مناسب، ویراستاری و سابمیت پژوهش‌تان کرده‌اید و قصد دارید آن را در یک ژورنال بین المللی به چاپ رسانده و اعتبار علمی برای خودتان بدست بیاورید.

ولی همیشه این فرآیند به راحتی و با نتیجه مطلوب برای نویسندگان و پژوهشگران همراه نخواهد بود. شاید یکی از سخت‌ترین و ناراحت کننده‌ترین لحظه‌ها برای یک نویسنده دیدن این جمله از طرف ژورنال در پاسخ به سابمیت مقاله باشد: "احتراما به اطلاع شما می‌رساند که بعد از داوری‌های دقیق انجام گرفته بر روی مقاله شما با عنوان Y، متاسفانه این پژوهش از نظر کیفیت و محتوا مناسب چاپ در ژورنال X نمی‌باشد".
اما دلیل اصلی ریجکت شدن مقالات چیست؟ چرا بعد از بررسی‌ها و داوری‌های طولانی (معمولا یک یا دو ماهه) در یک ژورنال، مقاله شما ریجکت می‌شود؟ آیا مقاله‌ای که توسط یک ژورنال ریجکت می‌شود دیگر قابلیت چاپ و پذیرش ندارد؟ آیا بعد از ریجکت شدن مقاله باید بطور کلی مقاله را کنار بگذاریم و سراغ پژوهش دیگری برویم؟ آیا می‌توانیم کاری کنیم که شانس پذیرش مقاله بالاتر برود؟ برای پاسخ به تمامی این سوالات در ارتباط با پذیرش و چاپ مقالات نیاز است که چند نکته کلی را درک کنید.

آمارهای موجود نشان می‌دهد که تعداد مقالات و خروجی‌های علمی و آکادمیک در سال‌های اخیر توسعه چشم‌گیری داشته است و این رشد علمی چیزی در حدود 8-9 درصد در سال است. اما تمامی این مقالاتی که سالانه از طرف ژورنال‌های مختلف پذیرش گرفته و چاپ می‌شوند لزوما دانش جدیدی را ارائه نمی‌کنند.

به عبارت دیگر تعداد ایده‌های جدیدی که سالانه منتشر می‌شوند یقینا از تعداد مقالات منتشر شده کمتر است. حال این موضوع برای یک پژوهشگر چه معنایی دارد؟ معنای آن این است که رقابت برای چاپ مقالات بالا رفته و فرآیند آن زمان‌بر و هزینه‌بر می‌شود چرا که مقالات از نظر ظاهری و محتوایی بسیار شبیه به هم هستند و فاکتورهای دیگری در پذیرش و چاپ مقالات علمی تاثیر گذاشته و به همین دلیل رقابت افزایش می‌یابد.

نکته دوم مربوط به تخصصی‌تر شدن علوم و ژورنال‌های چاپ کننده مقالات است. اگر به مقالات چاپ شده در سال‌های 1980 یا 1970 نگاه مختصری بیاندازید متوجه خواهید شد که اکثریت آن‌ها بر روی عناوین و مباحث کلی در یک شاخه علمی به تحقیق و پژوهش پرداخته اند و بیش‌تر جنبه تئوری پردازانه دارند.

برای مثال مقاله‌ای در مورد اصول مبانی رفتار سازمانی در سال 1972 به چاپ رسیده است که به ایده پردازی و نظریه سازی در مورد رفتار سازمانی و فعالیت سازمان‌های خصوصی و دولتی می‌پردازد. اما در حال حاضر رشته رفتار سازمانی تبدیل به یک شاخه علمی و پژوهشی جداگانه شده است که هزاران گرایش و شاخه علمی دیگر زیر مجموعه خود دارد و پژوهشگران هر کدام در یکی از این حوزه‌ها تخصص دارند. موضوع تخصصی‌تر شدن علوم موجب شده است که داوران و ژورنال‌ها نیز به صورت تخصصی‌تر و دقیق‌تر اقدام به بررسی و چاپ مقالات علمی کنند و در نتیجه فرآیند پذیرش و چاپ را برای پژوهش‌گران دشوارتر کنند.

سومین نکته و مهم‌ترین تغییر در حوزه مخاطبان و مردم رخ داده است که به صورت گسترده‌ای در جستجوی مطالب علمی بوده و قصد دارند از یافته‌های جدید مطلع باشند. شاید یکی از مهم‌ترین عواملی که موجب شده است داوران، ژورنال‌ها و اساتید نسبت به پذیرش و چاپ مقالات علمی سخت‌گیرانه تر رفتار کنند، مردم هستند.

در سال‌های اخیر با توسعه اینترنت و گسترش پایگاه‌های علمی مثل امرالد (Emerald)، الزویر (ٍElsevier)، تیلور اند فرانسیس (Taylor and Francis) و غیره ، مخاطبان این ژورنال‌ها به تدریج افزایش پیدا کرده و ژورنال‌ها سعی کردند برای جلب نظر مردم کارهای با کیفیت‌تر و جذاب‌تری به چاپ برسانند. به همین دلیل با گذشت زمان و با افزایش تعداد مخاطبان، ژورنال‌ها نیز نسبت به فرآیند پذیرش و چاپ مقالات سختگیرتر شدند چرا که به دنبال جذب مخاطبان بیشتری هستند.

حال که دلیل اصلی سخت شدن فرآیند پذیرش و چاپ در ژورنال‌ها را متوجه شدیم نوبت به آن رسیده است که دلایل اصلی ریجکت و یا پذیرش را با هم بررسی کرده و راه حل‌های کاربردی برای افزایش شانس پذیرش و چاپ مقاله را ارائه نماییم.

بر اساس تحقیق انجام گرفته توسط پایگاه علمی الزویر (Elsevier) بر روی داوران ژورنال‌های مختلف، 8 دلیل اصلی از طرف این افراد برای پذیرش مقاله مطرح شده است که عبارتند از:

فراهم کردن یک دیدگاه روشن (insight) در مورد یک موضوع مهم: این بینش روشن ممکن است در برگیرنده یک توضیح دقیق و قابل فهم در مورد مشکلی باشد که برای مدت ها در جامعه بدون راه حل باقی مانده و یا تفسیر داده‌های درون مقاله به شکلی کاربردی و ساده برای مخاطب شود.

راه حل‌های کاربردی برای مدیران و تصمیم گیرندگان: مقالاتی که بتوانند مسیر را برای برنامه‌ریزی و سیاست گذاری مسئولان و تصمیم گیرندگان در کشورهای مختلف تسهیل کننده از جمله پژوهش‌های کاربردی محسوب می‌شوند که احتمال پذیرش و چاپ آن‌ها توسط ژورنال‌ها بسیار بالا می‌رود.
پژوهش‌هایی با تئوری و نظریه قوی: برخی از مقالاتی که در یک حوزه علمی خاص نگارش می‌شوند به دنبال توسعه و بسط دانش در آن حوزه هستند و قصد دارند ابعاد مختلف آن را مورد بررسی قرار دهند. پژوهش‌هایی که بتوانند با بیان نظریات و تئوری‌های نوین در یک شاخه علمی موجب توسعه دانش در آن حوزه شوند از شانس بالاتری برای پذیرش و چاپ برخوردار خواهند بود.

مقالاتی که در برگیرنده سوالات و فرضیات جدید هستند: همانطور که مطلع هستید، سوالات و فرضیات تحقیق موجب جهت دهی به مقاله شما شده و پاسخ به آن‌ها نتایج و خروجی پژوهش را مشخص می‌کنند. در صورتی که نویسنده مقاله بتواند سوالات و فرضیات نوینی در پژوهش خودش مطرح کند که تا پیش از این توسط کسی مورد بررسی قرار نگرفته است، می‌تواند یافته‌های جدیدی را ارائه داده و نظر داوران را برای پذیرش و چاپ مقاله جلب کند.

روش تحقیقی متناسب با موضوع و پیاده شده به شکلی صحیح: در صورتی که فرد نگارنده از روش گردآوری داده‌ها، نمونه‌گیری و یا تحلیل نامناسبی استفاده کرده باشد، نشان‌دهنده این موضوع است که تحقیق وی نتایج قابل قبول و قابل اتکایی ندارد و به‌راحتی توسط داوران ریجکت خواهد‌شد.

هماهنگی بین بخش روش تحقیق و نتیجه‌گیری: یکی از مهم‌ترین بخش‌ها در زمان نگارش مقاله علمی، بخش بحث و نتیجه‌گیری است. در این بخش پژوهش‌گر می‌بایست درک درستی از آمار داشته و اعداد و ارقام بدست آمده حاصل از نرم‌ افزار آماری را به درستی تفسیر و تحلیل نماید. اگر تفسیر جداول و نمودارها به درستی انجام نپذیرد، در نهایت یافته‌های تحقیق گمراه کننده بوده و کاربردی نخواهد داشت.

ایجاد ارتباط بین نتایج تحقیق شما و پژوهش های گذشته: شاید از کنار این موضوع به سادگی گذر کرده باشید اما بیان نتایج پژوهش‌های پیشین موجب اعتبار بخشی به پژوهش شما شده و در حقیقت مهر تاییدی برای آن محسوب می‌شود. برای مثال اگر یافته‌های تحقیق شما نشان دهد که با پژوهش‌های انجام گرفته توسط چندین نویسنده دیگر در حوزه تخصصی شما مطابقت و هماهنگی دارد، در این شرایط داوران و هیئت ارزیاب در ژورنال بسیار سریع‌تر با یافته‌های پژوهش شما اعتماد کرده و مقاله به چاپ می‌رسد.

مقاله خط سیر خوبی داشته باشد: منظور از این موضوع این است که هماهنگی و انسجام خوبی بین تمامی بخش‌های مقاله از جمله ادبیات موضوع، روش تحقیق، فرضیات، بیان مسئله، نتیجه‌گیری و سوالات تحقیق وجود داشته‌باشد. همین موضوع موجب قابل فهم شدن و جلوگیری از سردرگمی مخاطب خواهد شد.

راهنمای ارسال مقاله علمی به مجلات داخلی و خارجی

یکی از اصلی‌ترین بخش‌ها در فرآیند پذیرش و چاپ مقاله مرحله‌ای است به‌نام انتخاب ژورنال هدف. انتخاب ژورنال نیاز به صرف زمان و مطالعه زیادی دارد و می‌بایست فاکتورهای مختلفی را مورد بررسی قرار دهید. از جمله این فاکتورها می‌توان مدت زمان چاپ، اعتبار ژورنال، پولی بودن یا نبودن ژورنال، کیفیت مقاله شما، ارتباط عنوان تحقیق شما با حوزه پژوهشی ژورنال و غیره اشاره کرد که در سرفصل بعدی به تفصیل در مورد آن صحبت خواهیم کرد.

اما برای افزایش شانس پذیرش و چاپ، یکی از اصول اولیه رعایت قوانین نگارشی و چاپی در ژورنال مورد نظر است. پس از این‌که ژورنال مورد نظرتان را انتخاب کردید نوبت آن رسیده است که پیش از سابمیت به بخش راهنمای نویسندگان یا Instruction For Author بروید. در واقع مقاله ما بايد در چارچوب مجله هدف تنظيم شود، در غير اين صورت مقاله از جانب سردبير برگشت داده خواهد شد. در این بخش روش فرمت بندی و نحوه آماده سازی مقاله برای سابمیت وجود دارد که به صورت دقیق تهیه و در اختیار نویسندگان قرار گرفته است.

در صورتی که بدون مطالعه این بخش مقاله خودتان را سابمیت کنید به احتمال زیاد توسط سردبیر در همان مرحله مقدماتی ریجکت می‌شود. اما برای اینکه شانس پذیرش و چاپ را بالاتر ببرید و تاثیر مثبتی بر روی سردبیر داشته باشید سعی کنید تمام دستورالعمل را به درستی اجرا کنید. دستورالعمل تنظیم مقاله شامل مواردی مثل فاصله بین خطوط، فونت نگارش، نحوه جدول بندی، نحوه صحیح رفرنس‌دهی، چگونگی آماده سازی چکیده و غیره می‌شود.

نكته مهم: سعی کنید پیش از شروع نگارش مقاله، ژورنال هدف را انتخاب کنید و از ابتدا مطالب آن را در قالب درخواستی مجله تهیه و تدوین نمایید.

صفحه عنوان

یکی دیگر از فرآیندهای ضروری قبل از سابمیت مقاله که معمولا اطلاعات مربوط به آن در بخش Instruction for Author وجود دارد، آماده سازی صفحه عنوان است. بسیاری از ژورنال‌ها قبل از سابمیت مقاله از شما درخواست می‌کنند تا یک فایل جداگانه تهیه کرده و آن را به همراه مقاله اصلی سابمیت کنید. حال این فایل جداگانه چیست و تهیه آن چه ضرورتی در فرآیند پذیرش و چاپ مقاله دارد؟. این فایل جداگانه که صفحه عنوان یا Title Page نام دارد اطلاعات کلی در مورد عنوان تحقیق و نویسندگان را به ژورنال ارائه می‌دهد. برای آماده سازی صفحه عنوان می‌بایست موضوع تحقیق را در بالای صفحه آورده و در زیر آن با فونت کوچک‌تر نام نویسندگان مقاله را به ترتیب میزان مشارکت در تحقیق بیان نمایید. پس از آن افیلیشن (Affiliation) که شامل ایمیل و رتبه علمی و دانشگاه نویسندگان است ذکر می‌شود. در بخش انتهایی و پاورقی صفحه عنوان نیز نام نویسنده مسئول یا Corresponding Author بیان خواهد شد. ضرورت تهیه صفحه عنوان (Title Page) از این جهت است که موجب می‌شود داوران اطلاعی از نام نویسندگان نداشته باشند و تعصب و پیش‌داوری در فرآیند ارزیابی آن‌ها تاثیر نگذارد و Blind Review به درستی انجام گیرد.

نكته مهم: توجه داشته باشید که پس از ارائه فایل به سردبیر ژورنال و مشخص شدن ترتیب و اسامی نویسندگان در صفحه عنوان دیگر امکان تغییر یا اضافه کردن شخص جدید به لیست نویسندگان وجود نداشته و در صورتی که بخواهید این کار را انجام دهید ممکن است فرآیند پذیرش و چاپ مقاله شما با مشکلات جدی مواجه شود.

آماده‌سازی قبل از ارسال

همواره به نویسندگان مقلات علمی که زبان اول آن‌ها انگلیسی نیست توصیه می‌شود که محتوای پژوهش خودشان را از نظر گرامر و دستور زبان بررسی کنند. یکی از عواملی که احتمال ریجکت مقاله شما را بالا می‌برد، وجود غلط‌های املایی و نگارشی زیاد در متن اصلی مقاله است که در نهایت کیفیت کار شما را زیر سوال خواهد برد. سعی کنید برای ویرایش ادبی و گرامری چند مرحله خودتان پژوهش مورد نظر را توسط نرم افزارهای ادیتور زبان انگلیسی مانند Grammarly بررسی کرده و در نهایت برای انجام اصلاحات پایانی کار را به یک فرد با تجربه و مسلط به زبان انگلیسی واگذار کنید.

تهيه نامه همراه cover letter

نامه همراه یا Cover Letter یک فایل جداگانه است که به همراه مقاله در ژورنال مورد نظرتان سابمیت شده و هدف شما از نگارش مقاله و چاپ آن را برای سردبیر ژورنال تشریح می‌کند. نامه همراه ممکن است برای برخی از ژورنال‌ها ضروری بوده و برای برخی دیگر اختیاری باشد. ولی نگارش و تهیه کاورلتر به شما کمک می‌کند که بتوانید تاثیر مثبتی بر سردبیر ژورنال گذاشته و وی را متقاعد به پذیرش و چاپ مقاله کنید. در صورتی که فرمت خاصی برای نگارش آن در ذهن ندارید می‌توانید نمونه‌های آن را مشاهده کرده و با محتوای کلی آن آشنا شوید. سعی کند قبل از نگارش سایت ژورنال را در مورد وجود یا عدم وجود یک قالب استاندارد برای نگارش بررسی نمایید.

ارسال مقاله به مجله submit

پس از انجام تمامی مراحل ذکر شده نوبت به سابمیت مقاله می‌رسد که در بیشتر ژورنال‌ها به شکل آنلاین است. در همین راستا می بایست فایل اصلی مقاله را به همراه فایل های ضمیمه در سایت ژورنال بارگزاری کنید. البته برخی از ژورنال ها برای تسریع در فرایند سابمیت ممکن است از شما درخواست کنند که فایل‌های مربوط به مقاله‌تان را از طریق آدرس ایمیل برایشان ارسال کنید. این آدرس ایمیل معمولا در بخش Instruction for Author در تمامی ژرورنال‌ها وجود دارد که نحوه صحیح سابمیت مقاله را در آن بیان می‌کنند. مراحل آنلاین سابمیت مقاله در تمامی ژورنال‌ها یکسان بوده و پس از ثبت نام اولیه می‌بایست به ترتیب نام نویسندگان، چکیده، واژگان کلیدی و در نهایت فایل‌های آماده شده را بارگزاری نمایید. پس از اتمام سابمیت مقاله به صورت آنلاین یک صفحه اختصاصی در اختیار شما قرار می‌گیرد که به واسطه آن می‌توانید، وضعیت داوری و پذیرش مقاله تان را بصورت مداوم چک کنید.

روند بررسی و داوری مقاله

یکی از استرس آورترین مراحل در چاپ مقاله مربوط به داوری و اعلام نتیجه آن می‌شود. حال که مقاله خودتان را با موفقیت سابمیت کرده‌اید نوبت آن رسیده که منتظر پاسخ ژورنال بمانید. فرآیند پیدا کردن داور و بررسی مقاله ممکن است بسته به ژرونال‌های مختلف و سطح کیفی و علمی آن‌ها بین 1 تا 6 ماه به طول بیانجامد و حتی در شرایط معدودی نیز مشاهده شده که داور برای ارزیابی مقاله شما پیدا نمی‌شود. توجه داشته باشید که تعداد ژورنال‌های معتبری که فرآیند داوری و اعلام نتیجه آن‌ها کمتر از یک ماه زمان می‌برد بسیار انگشت شمار بوده و معمولا پر هزینه هستند. بنابراین سعی کنید در مورد داوری مقاله صبور باشید و در صورتی که فرآیند داوری مقاله بیش‌تر از زمان یاد شده به طول انجامید حتما با سردبیر ژورنال تماس بگیرید.

نتایج داوری مقالات معمولا چهار حالت کلی را شامل می‌شوند: (1) ریجکت (Reject): مقاله شما از نظر محتوایی و کیفیت قابلیت لازم برای چاپ در ژورنال مورد نظر را ندارد، (2) پذیرش با اصلاحات زیاد (Accept with major revise): مقاله شما از نظر محتوایی و کیفی قابلیت چاپ را دارد ولی نیاز به اعمال تغییرات اساسی در ساختار و چهارچوب کلی تحقیق وجود دارد، (3) پذیرش با اصلاحات کم (Accept with minor revise) مقاله شما کیفیت بسیار مناسبی دارد اما نیاز است که تغییرات اندکی در آن اعمال شود و (4) پذیرش (Accept) مقاله شما کاملا مناسب و آماده چاپ است.

زمان داوری

زمان داوری در ژورنال‌های مختلف متفاوت بوده و نباید آن را با پذیرش و چاپ اشتباه گرفت. معمولا ژورنال‌های ISI و ژورنال‌های زیر مجموعه امرالد (Emerald)، الزویر (ٍElsevier)، تیلور اند فرانسیس (Taylor and Francis) و غیره زمان داوری بسیار طولانی و معمولا دقیقی دارند. این ژورنال‌ها حتی پس از داوری زمان زیادی را صرف آماده سازی برای چاپ مقاله می‌کنند که به طور کلی فرآیند داوری و چاپ مقاله ممکن است یک سال به طول بیانجامد. بسیاری از ژورنال‌ها بعد از چاپ یک مقاله در بخش ابتدایی آن اطلاعاتی را در مورد زمان سابمیت مقاله، زمان داوری و زمان چاپ قرار می‌دهند تا نویسندگان قبل از سابمیت مقاله با فرآیند پذیرش و چاپ در ژورنال مورد نظر آشنا شوند.

سرنوشت مقاله پس از داوری
مقاله ما پس از داوری در اختيار سردبير قرار مي‌گيرد. سردبير، محوری‌ترين نقش را در تصميم گيري‌ها بر عهده دارد. وضعيت مقاله پس از تصميم سردبير معمولاً به يكي از صورت‌های زير خواهد بود:
- پذيرش براي چاپ

- پذيرش براي چاپ پس از اصلاحات جزئی

- پذيرش براي چاپ پس از اصلاحات كلی

- بررسي مجدد احتمالی براي چاپ پس از اصلاحات اساسی

- بررسي احتمالي برای چاپ در قالب نامه به سردبير يا گزارش كوتاه

- غير قابل چاپ

اصلاح و بازبيني
مجلات خارجي عمدتاً پس از گذشت 6–3 ماه جواب پذيرش، نياز به اصلاح يا رد مقاله را پس از بررسي توسط داوران ارائه مي‌كنند. ممكن است مقاله ما بدون هيچ‌گونه نياز به تغيير مورد پذيرش قرار گيرد، امااين اتفاق كمتر رخ مي‌دهد. اكثر موارد به بازبيني و اصلاح مقاله نياز پيدا مي‌كنيم. به اين مفهوم كه سردبيربا اعلام پذيرش مشروط مقاله، از ما مي‌خواهد تغييرات جزئی يا كلی را كه براساس نظرات داوران براي ما فهرست گرديده است در مقاله اِعمال كنيم تا مقاله ما مجدداً بررسی شود.

در اين صورت معمولاً يك بازه زماني براي ما تعيين مي‌گردد تا اصلاحات مورد نظر را انجام دهيم. اگر مدت زيادي از زمان ارسال‌مقاله مي‌گذرد، مراجع آن را به روز كنيم. حتی‌المقدور سعي كنيم كار اصلاح را پيش از تمام شدن فرصتي كه در اختيارمان گذاشته شده به پايان رسانيم. چنانچه در مورد خاصي، اصلاح آن‌گونه كه مورد نظر مجله است ممكن نیست، مي‌توانيم با سردبير مكاتبه كنيم و دلايل خود را در اين باره ذكر نماييم. پس از اتمام كار، مجدداً مقاله‌مان را با فرض اين‌كه از نو آن را نوشته‌ايم، مورد بررسي قرار دهيم و پس ازكسب اطمينان از اصلاح كليه موارد اشاره شده از سوي داوران، آن را ارسال نماييم.

پذيرش و چاپ مقاله
پس از آن كه مقاله ما مورد پذيرش قرار گرفت، به خودمان تبريك بگوييم. اعتماد به نفس ارزشمندي كه به دست آورده‌ايم را به عنوان نيروي محركه پژوهش‌هاي بعدي‌مان حفظ كنيم، اما هرگز دچار غرور نشويم. روزانه مقالات صدها محقق مانند ما در سراسر جهان پذيرش مي‌شوند. پس از پذيرش مقاله و پيش از چاپ آن، ويرايش نهايي انجام مي‌شود كه گستردگي آن در مجلات مختلف متفاوت است. اين ويرايش شامل غلط گيري املايي، اصلاح علائم نقطه گذاري، روان سازي جملات، رفع ابهامات گـرامري، و بررسي بخش‌هايي است كه احتمال خطا در آن‌ها زياد است. (چكيده، قسمت‌هاي آماري،شكل‌ها، جدول‌ها و مراجع)

در دفتر سردبيري برخي مجلات، برطرف سازي اين گونه اشكالات به ويراستارفني سپرده مي‌شود.پس از اين مرحله، نسخه آماده براي چاپ مقاله در اختيارمان قرار مي‌گيرد تا براي آخرين بار بررسي ونهايتاً آن را تأييد كنيم. در اين مرحله، مقاله‌ما حتي به لحاظ صفحه آرايي، مانند نسخه‌اي است كه درمجله چاپ خواهد شد.

بايد تك تك لغات را آرام و بسيار دقيق بخوانيم تا كليه غلط‌هاي تايپي احتمالي را،به ويژه در جدول‌ها پيدا كنيم. چنانچه اشتباهي در نسخه چاپ شده در مجله يافت شود، مسئوليت آن تماماً بر عهده خودمان خواهد بود. در اين مرحله مجاز نيستيم تغييرات عمده‌اي ايجاد كنيم. حداكثر مي‌توانيم يك يا دو كلمه را تغيير دهيم. برخي از مجلات دستورالعمل‌هاي خاصي براي اصلاح نسخه پيش ازچاپ مقاله دارند كه بايد به آن‌ها دقيقاً عمل كنیم.

رد شدن مقاله Reject
مقاله ما ممكن است بدون داوري و مستقيماً از جانب سردبير رد شود. رد شدن سريع مقاله علل مختلفي دارد و همواره به معناي كم ارزش بودن مقاله‌ما نيست. ممكن است مقاله اصلاً در حيطه علمي موردعلاقه آن مجله نباشد. اين مشكل به ويژه در مورد مجلات تخصصي و فوق تخصصي پيش مي‌آيد كه علاقمند به چاپ موضوعات خاصي هستند.

البته اين احتمال نيز وجود دارد كه سردبير به دليل كهنه وتكراري بودن موضوع مقاله آن را رد كرده باشد. رعايت نكردن نكاتي كه هنگام تنظيم نامه همراه و بخش‌هاي مختلف مقاله گفته شد نيز در رد شدن مقاله بي‌تاثير نيست. اگر مقاله ما پس از بررسي توسط داوران و جمع‌بندي نظرات آن‌ها مردود تشخيص داده شود، سردبير درقالب يك نامه محترمانه ضمن اعلام اين مطلب، نظرات داوران را به ما منعكس مي‌كند. قبل از تلاش مجدد نظرات داوران را به دقت بررسي كنيم و آن‌ها را در مقاله‌مان اعمال کنیم.

داوران بدون اين‌كه نياز باشد از آن‌ها تشكر كنيد، مقاله ما را خوانده‌اند و عيب و ايرادات آن‌را گرفته‌اند. از اين بابت خوشحال باشيم و بدانيم كه در صورت ارسال مجدد به مجله ديگر، شانس چاپ مقاله مان بيش‌تر مي‌شود. حتي توصيه مي‌شود چنانچه زمان به ما اجازه مي‌دهد، ابتدا مقاله‌مان را براي مجله‌اي كه عامل تأثير نسبتاً بالايی دارد و هر مقاله آن توسط چند داور بررسي مي‌شود، بفرستيم تا از جانب داوران مورد بررسي قرار گيرد، آنگاه (به شرطی كه سريعاً رد نشده باشد) با اعمال نظرات ارائه شده از سوي داوران، مقاله را برای مجله‌ای با عامل تأثير كم‌تربفرستيم.

اين كار، شانس پذيرش را افزايش مي‌دهد. نوشتن نامه به سردبير با هدف عوض كردن تصميم و يا اعتراض نسبت به نظر داوران، معمولاً مشكل را حل نمي‌كند و به اعتبار ما نيز لطمه مي‌زند. چنانچه حدس مي‌زنيم داور مربوطه در چندين مورد دچار اشتباه شده يا گمان مي‌كنيم سوء تفاهم كوچكي پيش‌آمده است، مي‌توانيم نامه محترمانه‌ای به سردبير بفرستيم و استدلال خود را مطرح كنیم. ما مجاز هستيم هر زمان كه صلاح بدانيم، مقاله‌ای را كه ارسال كرده‌ايم، با ارسال يك نامه به سردبيرباز پس بگيريم، هرچند اين كار اعتبار ما را نزد مجله مورد نظر مخدوش می‌كند.